XIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Saloniki 1988

XIII Olimpiada Szachowa Kobiet – Saloniki 1988 Kolejna, XIII Olimpiada należała do jednej z najciekawszych w całej historii! A stało się to dzięki pierwszej próbie przerwania hegemonii sowieckiej! Cały świat szachowy miał okazję pasjonować się walką o złote medale między ekipami ZSRR i Węgier, a dokładniej, trzema rewelacyjnymi siostrami Polgar: Zsuzsą, Judytą i Sofią. Szachistki miały wsparcie na trzeciej szachownicy w postaci również młodej i uzdolnionej Ildiko Madl. Do walki o puchar Very Menchik przystąpiło ostatecznie 56 zespołów, w tym dwa gospodarzy turnieju – Greków. Zatem rekord uczestnictwa należący także do Salonik 1984 został pobity. Za szachowymi stolikami można było ujrzeć silne zespoły, których zabrakło w Dubaju 1986, a więc Izraela, Holandii i Szwecji oraz po bardzo długiej przerwie Czechosłowacji. Polskę reprezentowały: Agnieszka Brustman (2335, 5 występ), Hanna Ereńska-Radzewska (2220, 7 występ), Małgorzata Wiese-Jóźwiak (2230, 6 występ) i Grażyna Szmacińska (2280, 6 występ). Kapitanem mianowano Ryszarda Bernarda, zaś trenerem analitykiem został mistrz międzynarodowy Jacek Bielczyk. Sensacją 11 rundy, która mogła mieć duży wpływ na wyniki końcowe turnieju, był ślub sowieckiej arcymistrzyni Jeleny Achmyłowskiej z kapitanem męskiej drużyny USA, mistrzem międzynarodowym Johnem Donaldsonem!