Widmowy refren

Nagroda Literacka GDYNIA 2015 (nominacja) Agnieszka Mirahina jest autorką tomów ‚Radiowidmo’ (2009) oraz ‚Do rozpuku’ (2010). ‚Widmowy refren’ to jej trzecia książka. ‚Widmowy refren’ jest tym, co powstaje po awarii radiawidma – głosy mieszają się, słychać echa różnych częstotliwości poetyckich, głośno rezonują szumy i trzaski rymu. W poezji Mirahiny zdarzenie, jakie rodzi się na styku poezji, języka i świata nie rozgrywa się podług starannie rozplanowanego scenariusza, albo też: samo zdarzenie ma wobec scenariusza inne plany gry: „rozpisania na głosy tak wchodzi orkiestra / bez narracji na smyczy prowadząc ją smyczkiem”. Jest orkiestra i są głosy, wspólnie uczestniczą w performansie, którego sceną jest istnienie języka i istnienie w języku.