Dziennik

Dziennik AbrahamaLewina (1893–1943), warszawskiego nauczyciela i członka zespołu „Oneg Szabat” –tajnego instytutu naukowo-badawczego dokumentującego losy Żydów na ziemiachpolskich pod okupacją niemiecką, to jeden z najważniejszych dokumentów osobistychz getta warszawskiego, tworzony „tam i wtedy” opis ostatnich miesięcy przeddeportacją i przebiegu Wielkiej Akcji. Lewin, pomimo kolejnych uderzających wniego tragedii, pisze codziennie (marzec 1942 – styczeń 1943), z pełnąświadomością i odpowiedzialnością obejmując rolę kronikarza ostatnich dniżydowskiej Warszawy. Na potrzeby przyszłego, nieznanego czytelnika tworzybardzo osobistą historię Zagłady, zapis, jak sam pisze, tego, „co się dzieje wgłębi duszy niewinnie skazanego na śmierć”.