Początki państw. Gruzja

Gruzja leży na granicy oddziaływania wielu kultur i religii. DlategoGruzini w swej długiej i niezwykle barwnej historii musieli nieraz dokonaćdecydujących wyborów. Przyjmując w IV wieku chrześcijaństwo, wymknęli sięwpływom irańskiej kultury, a tworząc własny alfabet, zbudowali swoją, odrębnąod ormiańskiej, tożsamość. Nie roztopili się w bizantyjskim tyglu, mimowielkiego wpływu tej kultury na potomków Kartlosa. Przetrwali arabskiepanowanie i najazdy Turków seldżuckich. Opowieść zaczyna się w późnej starożytności, w czasach bizantyjsko-perskiejrywalizacji i stopniowej emancypacji stref buforowych: Armenii i Iberii(Kartlii). Następnie przenosi czytelnika do czasów podbojów arabskich wregionie i późniejszego zjednoczenia ziem gruzińsko-abchaskich pod władządynastii Bagratydów. Wreszcie przybliża okres szczytu gruzińskiej potęgi –panowanie Dawida Budowniczego i jego prawnuczki Tamary w XII i XIII wieku.Monarchowie ci budzili zachwyty krzyżowców i przerażenie muzułmanów. Tę złotąepokę w dziejach Gruzji przerywa mongolska inwazja.