Wspólnoty chrześcijańskie. Od herezji do ortodoksji

Czy Jezus Chrystus żył naprawdę? Czy Biblia jest wiarygodnym źródłem
historycznym? Kiedy kończy się ortodoksja a zaczyna herezja? Kto o tym
decyduje? I wreszcie – czym różni się kościół od sekty? Te i podobne
pytania rodzą się w umysłach ludzi chcących zrozumieć fenomen religii
chrześcijańskiej.

Autor, próbując znaleźć odpowiedzi na te zagadki, proponuje wędrówkę
przez historię kształtowania się wspólnot chrześcijańskich na tle innych
religii, przyjmując za punkt wyjścia względność pojęć herezji i
ortodoksji. W ciekawy i przystępny sposób prowadzi czytelnika od ery
monoteizmu, przez czas narodzin Jezusa i walkę o wiarę pierwszych
chrześcijan, czasy burzliwych walk o władzę i rozłamów w kościele, aż do
powstania nowożytnych ruchów religijnych. Wędrówka ta nie przynosi
jednoznacznych, łatwych odpowiedzi, ale pozwala spojrzeć na historię
chrześcijaństwa z innej, szerszej perspektywy. Perspektywy człowieka,
który szuka odpowiedzi i nie boi się wyciągać wniosków…

Autor jest doktorem filozofii Papieskiego Fakultetu Teologicznego we
Wrocławiu i absolwentem biologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Spośród
jego niedawnych publikacji książkowych należy wymienić wydany w Novae
Res „Palimpsest” (2012), który w oryginalny i zaskakujący sposób
pokazuje wielość, a zarazem jedność pozornie odległych sposobów widzenia
świata.

„Wspólnoty chrześcijańskie” zostały pomyślane jako kontynuacja „Rozmów o
chrześcijaństwie” (2012), poświęconych analizie podstawowych założeń i
twierdzeń tej religii w świetle osiągnięć nowoczesnej nauki na tle
wydarzeń historycznych oraz uwarunkowań społecznych i ideowych.

Pewną ciekawostką jest fakt, że autor wykonuje też grafiki na okładki swoich książek.