Nie do pomyślenia. . O ludziach, których mózgi działają inaczej

Wyobraź sobie, że gubisz się we własnej kawalerce, że wokół ludzi dostrzegasz aureolę,
że pamiętasz każdą minioną chwilę Puść wodze fantazji i spojrzyj na świat inaczej
niż wszyscy, choćby oczami tygrysa albo kogoś, kto namacalnie czuje ból innych ludzi.
Spróbuj pomyśleć, jak to jest żyć w przeświadczeniu, że się już nie żyje, albo z dnia na
dzień zmienić osobowość. Potrafisz?
Helen Thomson przez lata jeździła po świecie i spotykała się z osobami mającymi
rzadkie zaburzenia pracy mózgu. W efekcie powstał zbiór osobliwych historii życiowych,
przedstawionych nie tylko z perspektywy lekarzy, lecz przede wszystkim osób,
które postrzegają świat kompletnie inaczej niż reszta ludzi.
Chcesz przeniknąć tajemnicę uczuć, kreatywności oraz poznać mechanizmy, które
pozwalają nam zrozumieć nas samych? Chciałbyś nauczyć się doznawać halucynacji
na życzenie lub osiągnąć mistrzostwo w zapamiętywaniu? A może chcesz jedynie
zrozumieć, jak to jest, kiedy trzeba sobie radzić w życiu, będąc jednocześnie niezwykłym
przypadkiem medycznym?
Jedno jest pewne, po lekturze tej książki zaczniesz myśleć nieszablonowo całkiem
nie do pomyślenia! Oliver Sacks stwierdził kiedyś, że by naprawdę dobrze zrozumieć inną osobę, należy skupić się na uważnej i cichej obserwacji jej życia, myślenia, codzienności. Dopiero wtedy można przeniknąć tajemnicę. () Uznałam, że nadszedł czas, aby ponownie wcielić pomysł Sacksa w życie, uwzględniając dorobek neurologii zgromadzony przez ostatnie trzydzieści lat. Chciałam jednak spojrzeć na ludzi obdarzonych niezwykłym mózgiem nieco inaczej, okiem przyjaciela, wejść do ich świata, zadać im pytania, jakich naukowcy unikają. Chciałam poznać historie z ich dzieciństwa, dowiedzieć się, jak odnajdują się w świecie.
Odkryłam, że historie ich życia układają się w większy obraz, pozwalający wnioskować o tym, jak działa mózg każdego z nas. Dowiedziałam się przy okazji, jak dokonywać lepszych wyborów, bardziej świadomie postrzegać rzeczywistość, a nawet jak zyskać pewność, że się wciąż żyje.