Bory Tucholskie. Miniprzewodnik

Miniprzewodnik Wydawnictwa Bezdroża opisujący najważniejsze atrakcje turystyczne miasta bądź regionu. Poznasz historię miejsca, przeczytasz opisy atrakcji turystycznych i (najważniejsze dla turysty) informacje praktyczne: co warto zobaczyć, gdzie szukać noclegu i jak dojechać w miejsce, którego nie można pominąć zwiedzając okolicę. Zapraszamy na wycieczkę!

Bory Tucholskie

Bory Tucholskie, położone w środkowej części Pomorza Gdańskiego, obejmują swym zasięgiem obszar 321 tys. ha i są jednym z największych w Polsce kompleksów leśnych. Równina Tucholska, bo tak również nazywane są Bory Tucholskie, leży w obrębie dwóch województw: kujawsko-pomorskiego i pomorskiego. Na ukształtowanie terenu wpływ miało ostatnie zlodowacenie skandynawskie, którego pozostałością są ogromne głazy narzutowe, pagórki i wzgórza morenowe, a także liczne rzeki, oczka wodne zwane „kociołkami”, jeziora o nieregularnej linii brzegowej oraz wąskie (lecz bardzo głębokie) jeziora rynnowe z bogatą fauną i florą. Do największych jezior tych terenów należą: jezioro Wdzydze (648,1 ha), Kryszyńskie (461,3 ha), Kałębie (466,3 ha), Somińskie (433,1 ha) i Borzechowskie (237,7 ha). Wielką atrakcją turystyczną regionu są przepływające przez sam środek Borów Tucholskich dwie rzeki – Wda i Brda, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem kajakarzy. Również mniejsze rzeki, takie jak: Zbrzyca, Młosienica, Kłoniecznica, Czerska Struga, Pielska, Brzezianek, Prusina, Niechwaszcz i Kałębnica, przyciągają miłośników aktywnego wypoczynku i malowniczej, dzikiej natury.

Równina Tucholska to nie tylko fascynujący krajobraz rzek i jezior, ale również wspaniałe bogactwo zieleni, na którą składają się sosny pospolite, dęby szypułkowe i bezszypułkowe, buki zwyczajne, świerki pospolite, olsze czarne i graby. Rzadziej spotkać można inne gatunki drzew jak cis, jarząb szwedzki, jesion wyniosły, klon zwyczajny itd. Bory Tucholskie charakteryzują się także bodaj najbogatszym i najpiękniejszym runem leśnym w Polsce. Należą do niego rozliczne gatunki bylin oraz roślinność jednoroczna, a znaleźć tu można lilię złotogłów, śnieżyczkę przebiśnieg, storczyki czy kopytniki pospolite. Wszystkie te rośliny zachwycają zarówno urodą nazw, jak i ferią kształtów. Na terenie Borów rośnie blisko 260 gatunków porostów, co jest przyrodniczym fenomenem – nigdzie indziej na świecie nie występują w takiej ilości płucnica islandzka, brodaczki, złotorosty ścienne, odnożyce jesionowe, chrobotki i tarczownice. W jeziorach wypatrzymy z pewnością grzybienie białe i północne, grążele żółte, lobelię jeziorną, poryblin jeziorny, bobrka trójlistnego. Obecność czermieni błotnej, popularnych trzcin i pałek dowodzi czystości powietrza i wyjątkowych warunków klimatycznych panujących w tych okolicach.

Wśród tak bogatej fauny żyje wiele gatunków zwierząt. Nie przetrwały do naszych czasów wielkie zwierzęta, które rządziły tu dawniej. Wraz z kurczeniem się rozległych podmokłych terenów wyginęły liczne niegdyś żubry, tury i łosie. Dzisiejszym królem Borów jest jeleń, którego spotkać możemy w dzikich ostępach lasu. Z okien pociągu jadącego z Bydgoszczy do Kościerzyny wśród rozległych lasów, łąk i pól uprawnych często udaje się dostrzec sarny. W niektórych okresach można wręcz „potknąć” się o kuropatwę czy zająca. Nieco trudniej wypatrzyć daniela i dzika. Turysta obdarzony szybkim refleksem może dojrzeć rysia, lisa, kunę leśną, tchórza i łasicę, a wędkarz – wydrę, piżmaka i karczownika. Żyje tu też wiele ssaków owadożernych oraz nietoperzy. Liczne są także żeremia bobrów – największej zwierzęcej atrakcji Borów Tucholskich.