Precedens sądowy w polskim porządku prawnym

Niniejszy tom zawiera opracowania dotyczące roli oraz potencjału praktyki precedensowej w polskim porządku prawnym (jako porządku prawa stanowionego), ujętych z kilku różnych punktów widzenia Ujęcie teoretycznoprawne, wiążące się z formułowaniem pojęcia oraz rodzajów precedensu łączy się z kontekstem porównawczym i dogmatycznym, wiążąc ten ostatni z wymiarem praktycznym. Takie zaś połączenie perspektyw służy określeniu składników opisowego (chociaż odpowiednio uogólnionego) modelu funkcjonowania wcześniejszych decyzji sądowych jako rodzaju precedensu w kontekście rozumowań prawniczych i składników szeroko rozumianej wykładni operatywnej, a także zbudowaniu zarysu modelu optymalizacyjnego wykorzystania takich decyzji w aktualnych procesach stosowania prawa.

Autorzy prezentują opracowania na gruncie przeprowadzonych badań orzecznictwa w różnych gałęziach prawa (prawo konstytucyjne, administracyjne, karne, cywilne oraz prawo Unii Europejskiej i europejskiego systemu praw człowieka), a także na gruncie własnej praktyki prawniczej (adwokackiej, radcowskiej, notarialnej, komorniczej, referendarskiej, asystenta sędziego i mediatora).