Anatomia niepokoju

Anatomia niepokoju stanowi prawdziwą skarbnicę najróżniejszych form literackich właściwych pisarstwu Chatwina. Zawiera bardzo cenny, bo autobiograficzny, fragment „Zawsze chciałem pojechać do Patagonii”, kilka opowiadań, parę recenzji oraz esejów z pogranicza filozofii i estetyki. Wszystkie wiąże niepowtarzalny styl, a także dobór tematów.

Mamy tu więc podróże, opowieści o niezwykłych miejscach i wydarzeniach, a wszystko to podszyte strachem przed skostnieniem.

To pisarstwo wynika z niepokoju – tego niepokoju, który zmusza do ciągłego ruchu, a ruch fizyczny, ciągłe podróżowanie, i ruch myśli splatają się, dając niepowtarzalną całość.

Peter Levi napisał w ‚Independent’, że Chatwin był najlepszym pisarzem podróżnikiem swojego pokolenia i jednym z najgłębszych pisarzy.

Bruce Chatwin nie pisze takich sobie książek. Wszystkie są naznaczone piętnem jego niezwykłego,

oryginalnego myślenia.

‚Newsday’

Jest to pisarz o rzadkich umiejętnościach (…), a jego zwięzły, precyzyjny, pełen ironii język z pewnością przetrwa próbę czasu.

‚Chicago Sun-Times’

BRUCE CHATWIN urodził się w Sheffield w 1940 r. Pracował najpierw w salonie aukcyjnym Sotheby’s w Londynie, a potem w ‚Sunday Times’. Jego pierwsza książka, W Patagonii, to klasyka reportażu literackiego uhonorowana nagrodą Hawthornden oraz E.M. Forstera; po niej przyszły kolejne, wyróżniające się oryginalnością i klarownością stylu, w tym Pieśni stworzenia oraz Co ja tu robię?. Zmarł w styczniu 1989 r.