Ekonomiczny wymiar bezpieczeństwa narodowego Izraela

Sprawnie działająca gospodarka w warunkach kryzysu ekonomicznego pierwszej dekady XXI wieku stała się jednym z najważniejszych czynników zapewniających państwu jego bezpieczeństwo i możliwości dalszego rozwoju. Tylko ona gwarantowała stabilność państwa i spokój, zarówno wewnętrzny (brak niezadowolenia społecznego, wywołującego niepokoje i rozruchy społeczne oraz destabilizację systemu politycznego) jak i zewnętrzny (stabilne i zamożne państwo nie stawało się atrakcyjnym celem dla swoich wrogów mogąc wyasygnować odpowiednio wysokie środki na rozwój wojska i ochronę swoich granic przed ewentualnymi atakami wrogich państw a ugrupowania terrorystyczne, które były zainteresowane z różnych względów działalnością na terenie takiego państwa same musiały ‚zbudować’ odpowiednie budżety operacyjne, aby ‚ich głos’ stał się zauważalny w takim państwie, co w wielu przypadkach mogło oznaczać wstrzymanie, albo nawet zaniechanie jakichkolwiek działań).

Na początku XXI wieku wzorcowym krajem, ukazującym nam rolę czynnika ekonomicznego w zapewnieniu bezpieczeństwa narodowego jest Izrael. Dzięki pomocy finansowej Stanów Zjednoczonych oraz państw europejskich Izraelczycy byli w stanie w ciągu kilkudziesięciu lat, od dnia ogłoszenia Deklaracji Niepodległości w 1948 roku zbudować konkurencyjną gospodarkę opartą w większości na innowacyjności przemysłu high-tech ( m.in. przemysł zbrojeniowy, informatyka, farmacja). Dzięki: wielkim nakładom na budowanie ośrodków badawczych i naukę; kreowaniu przyjaznego systemu prawnego dla przedsiębiorstw (zarówno krajowych jak i zagranicznych inwestorów) udało się zbudować system bezpieczeństwa ekonomicznego, który gwarantuje przetrwanie w czasach światowego kryzysu finansowego i ciągłego zagrożenia zewnętrznego oraz wewnętrznego, a także zapewnić wysoki poziom życia zarówno Żydów jak i Arabów zamieszkujących w Izraelu.

Celem monografii jest przybliżenie Czytelnikowi działań władz Izraela w celu zbudowania innowacyjnego systemu bezpieczeństwa ekonomicznego zarówno w kontekście kryzysu finansowego pierwszej dekady XX wieku jak i mniejszych kryzysów – zarówno tych o zasięgu lokalnym, obejmujących terytoria państw Bliskiego Wschodu jak i światowych, obejmujących swoim zasięgiem tylko wybrane gałęzie gospodarki. Oprócz tego celem monografii jest zwrócenie uwagi Czytelnika na rolę czynnika ekonomicznego w kształtowaniu bezpieczeństwa militarnego i społecznego państwa znajdującego się w permanentnej sytuacji kryzysowej – otoczonego tylko wrogimi państwami arabskimi.

Zachęcam do lektury monografii, która może stać się źródłem nowych informacji na temat roli różnych form kryzysu w funkcjonowaniu nowoczesnego państwa w XXI a praktyczny przykład Izraela może dostarczyć cennych wskazówek w osiągnięciu sukcesu w ‚kryzysowym’ XXI wieku, zarówno przez państwo jak i przedsiębiorstwo.

Autor