Imperceptywność w języku macedońskim i polskim

Monografia stanowi podsumowanie stanu badań nad kategorią imperceptywności. Adresowana jest do slawistów i językoznawców, a także translatologów – dydaktyków języka macedońskiego. W pracy zawarta jest charakterystyka kategorii imperceptywności pod względem semantycznym, a także opis poszczególnych przypadków gramatykalizacji tej kategorii oraz leksykalnych sposobów jej wyrażania. Analiza kategorii imperceptywności we współczesnym języku macedońskim i polskim ma charakter ujęcia synchronicznego i zarazem kontrastywno – konfrontatywnego. Jako że badana problematyka językowa pozostaje w znacznej dysproporcji w zakresie wyrazistości czyli stopnia gramatykalizacji tej kategorii – na korzyść języka macedońskiego, sytuacja taka znajduje także odbicie ilościowe w całej monografii, język macedoński jest traktowany nieprzypadkowo jako wyjściowy w opisie i analizie, a język polski stawiany na drugim planie ze względu na brak gramatykalizacji rozpatrywanej kategorii.