Listy Napoleona i józefiny

isty cesarza Napoleona do ukochanejżony pozwalają poznać mało znaną naturę ”boga wojny”: czułą, opiekuńczą,wrażliwą, empatyczną, pełną namiętności i ekscytacji kobiecością. Listynacechowane są bogatą gamą uczuć: od tkliwości, przez zazdrość i niepokój, ażpo namiętność i miłość. Wystarczy krótka przerwa w otrzymywaniu odpowiedzi odukochanej, aby konsul czuł się zaniepokojony. Wobec żony występuje w kilkurolach: czułego męża, kochanka, przyjaciela. W listach wiele miejsca cesarzpoświęca zdrowiu – swojemu i ukochanej, ale też często zdaje Józefinie relacjez codziennych poczynań i działań wojennych. Ukochana jest dla niego oazą iwytchnieniem, przenosi go z pól bitewnych do świata bliskości i prywatności.Listy potwierdzają znaną prawdę, że to miłość jest najważniejsza, a poczucie,że jest się kochanym stanowi nieocenione źródło szczęścia.ZbigniewLew-Starowicz’Listy Napoleona i Józefiny’ ukazały się drukiem w 1833 r. i już rok później zostaływydane w Polsce w doskonałym tłumaczeniu Adama Rogalskiego. Wzajemna korespondencjamałżonków dotyczy lat 1796-1813 i stanowi wyjątkowe odzwierciedlenie epokisentymentalizmu i zapowiedź narodzin romantyzmu.