Mabinogion – prastare sagi walijskie

Niniejsza publikacja zawiera pełny tekst Mabinogionu – arcydzieła literatury celtyckiej. Mabinogion to cykl prastarych, średniowiecznych sag walijskich sięgających jednak w jeszcze głębszą przeszłość, bo aż do tradycji epoki żelaza. Domniemywa się wszakże, że zostały one spisane dopiero w latach 1000-1110. Tytuł temu zbiorowi nadała jego pierwsza tłumaczka na język angielski – lady Charlotte Guest w roku 1849 i jest on używany do dziś.

W skład cyklu wchodzą: „Cztery gałęzie” Mabinogi [The Four Branches of the Mabinogi (Pedair Cainc y Mabinogi)] obejmujące opowiadania: Pwyll, książę Dyved [Pwyll Pendefig Dyved (Pwyll, Prince of Dyved)], Branwen, córka Llyra [Branwen Ferch Llŷr (Branwen, Daughter of Llŷr)], Manawyddan, syn Llyra [Manawydan Fab Llŷr (Manawyddan, son of Llŷr)], Math, syn Mathonwy’ego [Math Fab Mathonwy (Math, son of Mathonwy)].

Druga grupa obejmuje legendy walijskie: Sen Macsena Wlediga [Breuddwyd Macsen Wledig (The Dream of Macsen Wledig)], Lludd i Llefelys [Lludd a Llefelys (Lludd and Llefelys)], Culhwch i Olwena [Culhwch ac Olwen (Culhwch and Olwen)], Sen Rhonabwy’ego [Breuddwyd Rhonabwy (The Dream of Rhonabwy)] i Taliesina [Hanes Taliesin (The Tale of Taliesin)].

I wreszcie mamy trzy romanse arturiańskie: Owain, lub Pani Źródła [Owain, neu Iarlles y Ffynnon (Owain, or the Lady of the Fountain)], Peredur, syn Efrawga [Peredur fab Efrog (Peredur, son of Efrawg)], Gereint i Enida [Geraint ac Enid (Geraint and Enid)].