Mit o kurze niebieskiej. Święto majowe. Święto umarłych. Religia Dionizosa Dioskurowie i Helena.

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF.

Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu.

REPRINT Ze wstępu autora: „W nieocenionym swym zbiorze etnograficznym pomieścił Oskar Kolberg przypisek, przytaczający ustępy z dzieł Angelo De Gubernatisa i Kazimierza Szulca, z którego to przypisku wypływa, że kurą mityczną, znaną z podań, jest ziemia, a jajem które zniosła owa kura niebieska, jest słońce. Jaja, jakie się je na Wielkanoc przedstawiałyby „zmartwychwstanie jaja niebieskiego, symbolu obfitości i słońca wiosennego”. Chyba nikt otrzymywać dzisiaj nie chce, by tego rodzaju kosmogoniczny pomysł stworzenia słońca wyłonił się w ogóle w mitologii indoeuropejskiej, a w szczególności słowiańskiej. Zanim jednak wskażemy, w jakiej stronie należy szukać początku fantastycznego poglądu o jaju, z którego powstał wszechświat, zwróćmy się do jednej z najstarszych kosmologii greckich…” A w kolejnych rozdziałach autor omawia i analizuje inne wierzenia i mity, dotyczące święta umarłych, religii Dionizosa oraz Dioskurów i Heleny.