Mowa zależna jest prosta!

Już za chwilę będziesz wiedzieć, czym jest mowa zależna, jak poprawnie stosować następstwo czasów, oraz między innymi…

* Czemu słowa ‚I am going to the opera tonight’ mogą być przytoczone jako: ‚She says she is going to the opera tonight.’ lub ‚She said she was going to the opera that night.’? Od czego to zależy i skąd wiadomo, jak coś powiedzieć?

* Co to w ogóle jest to ‚następstwo’ i dlaczego funkcjonuje, skoro my, Polacy, świetnie się bez niego w naszym języku obywamy? Polak stwierdzi: ‚Ona mi powiedziała, że robi śniadanie.’ – a po angielsku należy powiedzieć: ‚She told me she was making breakfast.’ – a więc, tłumacząc dosłownie, ‚powiedziała mi, że robiła śniadanie’… Uwierzysz, gdy Ci powiem, że język polski jest tu nielogiczny?!

* Czy zawsze trzeba mówić, że ‚ktoś powiedział, że…’? A może dałoby się inaczej, w mniej sztampowy, ‚szkolny’ sposób? Na przykład, zamiast ‚He told his sister he was sorry he had broken the glass.’ – coś brzmiącego ładniej: ‚He apologised to his sister for breaking the glass.’

* Jak grzecznie zadać komuś pytanie, by nie poczuł się dotknięty Twoją obcesowością? Bo trochę nieładnie wypalić do przechodzącego ulicą gentlemana po prostu ‚What’s the time?’… Czy nie sympatyczniej brzmi ‚Excuse me, I’d like to know what the time is.’?

‚Nie spotkałam się jeszcze z tak profesjonalnym i jednocześnie zrozumiałym opracowaniem mowy zależnej. Pani Anna wyjaśnia poszczególne zagadnienia dopiero po upewnieniu się, że uczeń wie, co to jest podmiot, orzeczenie oraz jakie można rozróżnić szyki w zdaniu.’

M. F.