My, pokolenie 90

Prawdziwa historia jednej rodziny. Kochający mąż, wspaniała, oddana matka, trójka rodzeństwa. Typowa, polska rodzina, gdzie mężczyzna odgrywa rolę żywiciela – łowcy, a kobieta dba o jego wygody, podsycając płomień ogniska domowego, jednocześnie spełniając potrzeby jego potomstwa.

Jednakże tylko zewnętrzna, widoczna innym część misy jest czysta. Tak naprawdę ojciec, skrzywiony autorytarnym wychowaniem dziadka żołnierza, ucieka się do coraz bardziej wyrafinowanych form psychicznej przemocy wobec bliskich. Próbuje w ten sposób utrzymać kontrolę i dyscyplinę, którą tak łatwo traci w obliczu indywidualizmu członków jego rodziny.

Tak oto trójka dzieci rozwija się w atmosferze awantur, wyzwisk, emocjonalnego szantażu, nieustannej kontroli i zupełnym braku prywatności. Jest to atmosfera, której głównym składnikiem jest strach. Jak wpływa to na dzieci?

Pisze o tym najstarsza z trójki. Jej towarzyszkami są depresja, lęk i myśli samobójcze. Ucieka w uzależnienie od pornografii i anoreksję. Zaczyna dorabiać jako striptizerka. Wiążę się z coraz bardziej popapranymi mężczyznami, co kończy się seksem oralnym w publicznej saunie oraz próbą gwałtu. Dwukrotnie próbuje ucieczki z domu strachu, ale wciąż wraca tam jak bumerang. Nie udaje jej się ukończyć studiów, bo w jej głowie niczym dzwon rozbrzmiewa głos ojca: “Jesteś głupia, nie poradzisz sobie”. Policja nie reaguje na jej zgłoszenia, zostaje zupełnie sama…

Prawdziwa historia jednej rodziny, która w rzeczywistości jest historią wielu polskich rodzin. Dzieci i kobiet, które nie mogą liczyć na pomoc, ponieważ wszyscy twierdzą, że to co przeżywają, jest normalne, a ich strach, depresja i smutek – przesadzony.