Skarga do WSA. Praktyczne wskazówki przykłady kazusy orzecznictwo

Masz obawy przed kolokwium z prawa administracyjnego lub egzaminem końcowym z części administracyjnej?

Publikacja sędziego Tomasza Grossmanna jest idealną pomocą dzięki, której nauczysz się jak pisać skargę, jakie są jej konieczne elementy, które zarzuty i w jakiej kolejności czy formie należy podnosić w treści skargi.

Stan prawny: styczeń 2018 r.

Opracowanie jest pomocą w zyskaniu lub udoskonaleniu umiejętności sporządzania skarg wnoszonych do WSA i to nie tylko tych najczęściej spotykanych w praktyce (których przedmiotem są decyzje – w tym decyzje tzw. kasacyjne, które są od 1.6.2017 r. zaskarżane „sprzeciwem” lub postanowienia administracyjne), ale także skarg sporządzanych może nieco rzadziej, lecz o nie mniejszej doniosłości praktycznej na: akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej, a także na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego.

W tym celu publikacja została podzielona na dwie części.

Pierwsza obejmuje przedstawienie przykładowej skargi wraz ze szczegółowym omówieniem jej istotnych elementów, zasad sporządzania oraz wnoszenia – zostało to ujęte w przystępnej formie „przypisów” do poszczególnych części skargi, co ułatwi Czytelnikowi szybki dostęp do interesujących zagadnień szczegółowych. Jednocześnie w tej części zwrócono uwagę na odrębności, jakie wiążą się ze sporządzaniem i wnoszeniem nowego, „skargopodobnego” środka zaskarżenia, jakim jest sprzeciw od decyzji „kasacyjnych” (wydawanych na podstawie art. 138 § 2 KPA).

Z kolei druga część publikacji składaja się opracowania dziewięciu kazusów, poświęconych różnym rodzajom skarg do WSA (na decyzje lub postanowienia administracyjne, na akt prawa miejscowego, na inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej, na bezczynność lub przewlekłość organu administracji) oraz różnorodnym zagadnieniom materialnego prawa administracyjnego (z zakresu gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i ochrony zwierząt, szkolnictwa wyższego, prawa budowlanego, informacji publicznej, ustawy o broni i amunicji, ustawy o samorządzie gminnym). Na opracowanie każdego z kazusów składają się:

Treść kazusu wraz z wyciągiem odnośnych aktów normatywnych – przedstawione w sposób podobny do stosowanego w trakcie egzaminów prawniczych.
Autorska propozycja rozwiązania kazusu – obejmująca, w zależności od jego treści, co najmniej opracowanie petitum skargi albo sprzeciwu, względnie (w jednym przypadku) opracowanie opinii o niecelowości wnoszenia skargi – wraz z podaniem tzw. kontekstu orzeczniczego (tj. orzeczenia lub orzeczeń sądów administracyjnych, które stanowiły kanwę, względnie inspirację dla opracowania danego kazusu), umożliwiającego Czytelnikowi dalszą, pogłębioną analizę problematyki poruszanej w kazusie.
Przedstawienie – wiążących się z problematyką danego kazusu – istotnych zagadnień o charakterze proceduralnym oraz prawnomaterialnym. Przy wyborze tych zagadnień autor kierował się, z jednej strony, ich praktyczną doniosłością, a z drugiej: pewną „nieoczywistością”, rozumianą jako konieczność sięgnięcia, dla ich zgłębienia, nie tylko do przepisów prawa (bo to zwykle już nie wystarcza), ale przede wszystkim do orzecznictwa sądowego (obficie w tej części cytowanego).

Publikacja jest adresowana przede wszystkim do aplikantów adwokackich i radcowskich oraz innych osób przygotowujących się do egzaminu zawodowego.