„Nulla dies…” to opatrzona słynną łacińską sentencją poetycka rozprawa z ludzką słabością, refleksja nad jej przezwyciężaniem. Zbiór dwudziestu pięciu wierszy o bogatej symbolice kreśli drogę, którą podmiot liryczny pokonuje w poszukiwaniu swojej prawdziwej natury.